بدون عنوان

جوری که همه درد میکشیم :))))

جوری که تو تنهایی هم جای اونا خودمون ب خودمون رحم نمیکنیم.. 

جوری که منتظریم تغییر کنه و گاهی از امید دست میکشیم

همونجاست که ما... 

که ما؟؟؟... 

همون جاست که روشنایی روز هم برامون تاریکه.

درسته.. 

همونجاست که میفهمیم دقیقا کی هستیم و چیکار میتونیم بکنیم
روش حل مسئله مخصوص خودمونو یاد میگیریم.

راه حل مخصوص خودمون... شبیه اینو یادمه از ویلی شنیدم

درسته پردیس.. 

ببخشید
ولی ویلی رو به من معرفی میکنید؟

حتما

https://sylviaplath.blog.ir/

همونجاست که یکی میتونه از ته چاه مارو بکشه بیرون و نجاتمون بده...

اما کی میتونه این درد و سیاهی رو ببینه؟ کی حاضره حتی وقتی نسبت ب خودمون ظالمیم دست کمک بهمون دراز کنه؟ 

همونجاست که حس میکنی این اوضاع تا آخر ادامه داره و قرار نیست درست بشه و با ناامیدی با خودت و خدا حرف میزنی تا شاید بتونی راهی پیدا کنی.

آه درسته.. مثل مکالمه ناامیدانه امروز من :") 

میفهمم کلی از این مکالمه های ناامیدانه رو تجربه میکنیم توی زندگی غصه نخور شفای قشنگم همه چی درست میشه خدا حتما حواسش هست به دل همه 🙂

هی.. سعیمو میکنم سهایی :") 

همونجاست که ما... شاید من، یه فا.ک به همه چی میگم و خر خودمو میرونم...

منم بنداز پشت خرت لطفا:") 

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
طراح قالب : عرفـــ ـــان انرژی میگیریم از بلاگ بیان