سه شنبه ۲۳ شهریور ۰۰
حقیقتاً گاهی حوصله خوده حقیقیمو ندارم
...
..
چه برسه به "من" مجازی!
قبول دارید گاهی زندگی چقدر کسل کننده میشه؟!
جوری که هیچ چیزی حتی اون آهنگ قفلی و نسکافه هم حالتو خوب نکنه؟!
یا غذای مامان پز هم که بذارن جلوت بازم چشات خاکستریه!؟
..
همونطور که شادی از ته قلبمون نشأت میگیره...غم و غصه هم از ته دل میاد
..
امروز از دیروز بیشتر ذهنم درگیر شد
جالبه که پدربزرگ دوستم امروز فوت کرد و همزمان تولد بچه یکی از دوستای روزای سخته خانوادمونه!
با گیجی بهشون پیام دادم
به دوستم تسلیت گفتم
به دوست خانوادگیمون تبریک
:)
راستی
میدونستید که من هیچ وقت باغبون خوبی نمیشم؟
از همون بچگی هیچ استعداد و هنری تو کاشت و نگهداری گل و گیاه نداشتم حتی کاکتوس!
هرچی گیاه دستم دادن خشک شد :(
ولی هنوزم دوست دارم خاک بازی کنم و بذر بکارم .
...
